Land of the brave!
Door: De nick
Blijf op de hoogte en volg Nick
08 September 2014 | Namibië, Windhoek
Lieve mensen,
Hier weer een verslag vanuit het altijd zonnige Namibië! Vandaag was ons eerste dag als leerkracht zijnde en het was nu al een onvergetelijke ervaring. We zijn alle drie afgepeigerd en hangen op de bank, want dan komt die cultuurshock toch opeens hard binnen.
Vorige week maandag zouden we eigenlijk starten met onze minor, maar the principal (het schoolhoofd) had ons laten weten dat we een weekje later mochten beginnen. Wij klagen natuurlijk, want tja... nog een week aan het zwembad werd ons bijna teveel. Dus niet! De week is eigenlijk echt omgevlogen en nu we het er toch over hebben, we zijn alweer bijna een maand weg. Time flies when you're having fun!
Gaat het dan ook weleens minder? ja, zo is Lotte halverwege de week flauwgevallen in huis. Gelukkig had ze zelf een EHBO kruiwagen bij der en konden we haar weer oplappen. Ze voelt zich nu een heel stuk beter!
Windhoek is een heel relaxte stad en daardoor ben je gauw geneigd minder oplettend te zijn. Bij het boodschappen doen probeerden twee jongens mijn telefoon uit mijn zak te stelen, gelukkig was Sjanne alert en sloeg de kerel bijna knock-out met een pak melk. Een goede waarschuwing!
Maar dit valt allemaal in het niets met wat voor moois we hier zien. Windhoek ligt behoorlijk hoog en je ziet in de verte de mooie heuvels en het prachtige landschap.
Zondag (gisteren) hadden we een beetje een off-day en keken we wat films en maakten we ons klaar voor onze eerste dag stage/minor. Het wekkertje ging al vroeg en om 7 uur stonden we voor de basisschool. De tijden zijn hier anders omdat ze hier vroeg beginnen vanwege de warmte. Dat betekent wel dat je vroeg klaar bent.
Het schoolhoofd stond ons op te wachten en nam ons direct mee naar het schoolplein waar de leerlingen in schooluniformen aan het zingen en bidden waren. Vervolgens hield het schoolhoofd een lange monoloog over discipline, regels en Bijbelse teksten. Persoonlijk stond / sta ik er afkeurend tegenover en vond het nogal tragisch om te zien. Maar hé, die knop moet om! Je bent tenslotte in Namibië. Terwijl de leerlingen hun klaslokaal opzochten, liepen wij met het schoolhoofd mee. In het daaropvolgende gesprek werd ons meer duidelijk over het lesgeven op deze school. Zo bleek het voor sommige leerkrachten nog vrij gewoon om lijfstraffen te gebruiken. Slik!
Na de kennismaking met het schoolhoofd werden we naar onze klassen gedirigeerd. Lotte zit bij de jongste koters (groep 3), Sjanne in groep 4 en ik werd geplaatst in groep 5. Dan gaat de deur open van de klas en maak je kennis met je “begeleider” en je 37 kinderen. Ik heb nog een tamelijk kleine groep van 37 kinderen want Sjanne heeft er 44 en Lotte zelfs 46 kinderen. Maar als je eenmaal de leerlingen aan het helpen bent, zie je hoe afhankelijk ze van je zijn en hoe gemotiveerd ze wel niet zijn. Wat een verschil met Nederland zeg!
Ik heb vandaag nog geen lijfstraffen gezien, wel bleef mijn mentrix met een liniaal op de tafel slaan. Ik weet ook niet hoe ik ga reageren als mijn begeleider een kind een mep verkoopt. Ik heb wel gemerkt dat mijn mentrix plezier heeft in het lesgeven, en ze open staat voor mijn inbreng.
Nog een klein verhaaltje: Ik heb een leerling in mijn klas en zijn moeder is overleden aan HIV. Zijn vader heeft hem achtergelaten en hij leeft nu bij zijn oma. Hij is erg onrustig en wil maar niet stil blijven zitten. Oplossing van mijn mentor? Ze heeft het ventje vastgebonden aan zijn stoel?!?! Je moet er maar opkomen….
Dit zijn situaties die je in Nederland niet tegenkomt en die je eigenlijk nergens wil tegenkomen, maar ze zijn er wel. Maar we gaan morgen weer verder en we hangen hier wel met een smile op onze gezicht. Want, wat voor ervaring hebben wij en maken wij mee. We gaan nu eerst pannenkoeken eten en gaan vol goede moed morgen weer verder!
Gegroet,
De drie musketiers!
Hier weer een verslag vanuit het altijd zonnige Namibië! Vandaag was ons eerste dag als leerkracht zijnde en het was nu al een onvergetelijke ervaring. We zijn alle drie afgepeigerd en hangen op de bank, want dan komt die cultuurshock toch opeens hard binnen.
Vorige week maandag zouden we eigenlijk starten met onze minor, maar the principal (het schoolhoofd) had ons laten weten dat we een weekje later mochten beginnen. Wij klagen natuurlijk, want tja... nog een week aan het zwembad werd ons bijna teveel. Dus niet! De week is eigenlijk echt omgevlogen en nu we het er toch over hebben, we zijn alweer bijna een maand weg. Time flies when you're having fun!
Gaat het dan ook weleens minder? ja, zo is Lotte halverwege de week flauwgevallen in huis. Gelukkig had ze zelf een EHBO kruiwagen bij der en konden we haar weer oplappen. Ze voelt zich nu een heel stuk beter!
Windhoek is een heel relaxte stad en daardoor ben je gauw geneigd minder oplettend te zijn. Bij het boodschappen doen probeerden twee jongens mijn telefoon uit mijn zak te stelen, gelukkig was Sjanne alert en sloeg de kerel bijna knock-out met een pak melk. Een goede waarschuwing!
Maar dit valt allemaal in het niets met wat voor moois we hier zien. Windhoek ligt behoorlijk hoog en je ziet in de verte de mooie heuvels en het prachtige landschap.
Zondag (gisteren) hadden we een beetje een off-day en keken we wat films en maakten we ons klaar voor onze eerste dag stage/minor. Het wekkertje ging al vroeg en om 7 uur stonden we voor de basisschool. De tijden zijn hier anders omdat ze hier vroeg beginnen vanwege de warmte. Dat betekent wel dat je vroeg klaar bent.
Het schoolhoofd stond ons op te wachten en nam ons direct mee naar het schoolplein waar de leerlingen in schooluniformen aan het zingen en bidden waren. Vervolgens hield het schoolhoofd een lange monoloog over discipline, regels en Bijbelse teksten. Persoonlijk stond / sta ik er afkeurend tegenover en vond het nogal tragisch om te zien. Maar hé, die knop moet om! Je bent tenslotte in Namibië. Terwijl de leerlingen hun klaslokaal opzochten, liepen wij met het schoolhoofd mee. In het daaropvolgende gesprek werd ons meer duidelijk over het lesgeven op deze school. Zo bleek het voor sommige leerkrachten nog vrij gewoon om lijfstraffen te gebruiken. Slik!
Na de kennismaking met het schoolhoofd werden we naar onze klassen gedirigeerd. Lotte zit bij de jongste koters (groep 3), Sjanne in groep 4 en ik werd geplaatst in groep 5. Dan gaat de deur open van de klas en maak je kennis met je “begeleider” en je 37 kinderen. Ik heb nog een tamelijk kleine groep van 37 kinderen want Sjanne heeft er 44 en Lotte zelfs 46 kinderen. Maar als je eenmaal de leerlingen aan het helpen bent, zie je hoe afhankelijk ze van je zijn en hoe gemotiveerd ze wel niet zijn. Wat een verschil met Nederland zeg!
Ik heb vandaag nog geen lijfstraffen gezien, wel bleef mijn mentrix met een liniaal op de tafel slaan. Ik weet ook niet hoe ik ga reageren als mijn begeleider een kind een mep verkoopt. Ik heb wel gemerkt dat mijn mentrix plezier heeft in het lesgeven, en ze open staat voor mijn inbreng.
Nog een klein verhaaltje: Ik heb een leerling in mijn klas en zijn moeder is overleden aan HIV. Zijn vader heeft hem achtergelaten en hij leeft nu bij zijn oma. Hij is erg onrustig en wil maar niet stil blijven zitten. Oplossing van mijn mentor? Ze heeft het ventje vastgebonden aan zijn stoel?!?! Je moet er maar opkomen….
Dit zijn situaties die je in Nederland niet tegenkomt en die je eigenlijk nergens wil tegenkomen, maar ze zijn er wel. Maar we gaan morgen weer verder en we hangen hier wel met een smile op onze gezicht. Want, wat voor ervaring hebben wij en maken wij mee. We gaan nu eerst pannenkoeken eten en gaan vol goede moed morgen weer verder!
Gegroet,
De drie musketiers!
-
08 September 2014 - 18:46
Chais:
Hoi Nick
Zo 4 weken weg alweer.leuk om te lezen over "het grote avontuur in Namibië"
Wat een ervaring en indrukken
Leuk dat jullie 3 het nog goed kunnen vinden...no catfights haha.
Fijn om ervaringen en situaties met elkaar te delen daar.
Trots op onze neef.
Groeten van Ezra,Terrence en mij -
09 September 2014 - 23:51
Tijs:
Joo! Mooi om te horen dat jullie het naar je zin hebben!
Die lijfstraffen lijken me wel wat. Ik heb er wel een paar in de klas gehad waarbij ik zoiets mocht doen hoor! Het verklaart tenslotte wel de discipline van die kids.
Geniet vooral van de ervaring, maar dat komt wel goed lijkt me :D
Groetjes, Tijs
P.S. Die lulsmoesjes over slechte wifiverbinding ben ik nou zat. Schiet eens op met je ALS-filmpje lamzak! :p -
10 September 2014 - 11:26
Opa En Oma:
Hoi lieve Nick,
Wat fijn dat je eindelijk aan het les geven bent en dat je het zo naar je zin hebt.
Wij genieten van je verhalen missen alleen nog de foto's.
Ben je al lekker bruin Nick.....ik ook, want het is hier ook zonnig.
Wat een luxe Nick jij met 2 mooie meiden daar! ze verwennen je zeker wel.
Kook je zelf of gaan jullie vaak uit eten?
Helaas is de poes ingeslapen bij de dierenarts maar ja hij was ruim 20 jaar oud. We missen hem wel.
Opa gaat dit weekend naar Duitsland fietsen met de club en je moeder komt hier eten.
Nu lieve Nick geniet maar en kijk met mijn oogjes.
Ook de groeten aan Lotte en Sjanne
Knuffel van ons beide
Opa en oma
-
12 September 2014 - 21:13
Brigit:
Hoi Nick,
Wat een avonturen bleven jullie daar zeg!
Is wel een flinke cultuurshock he! Lijfstraffen het lijken de Middel eeuwen wel!
Sterkte met lesgeven. Geniet maar van dat mooie land.
Alweer 1 maand weg de tijd vliegt!
Groetjes en liefs, Brigit
. -
15 September 2014 - 10:40
Larissa:
Olá Nick
Wahahahhahaha wat een verhalen, lig echt helemaal krom!
Heerlijk geschreven. :) Jullie 3e vullen elkaar ook goed aan zo te lezen!
Wel triest hoe het er daar vaak aan toe gaat.
Sterkte met les geven en probeer er zeker ook van te genieten!
Groetjes Larissa -
22 September 2014 - 12:26
Mama:
Hoi lieve Nick,
Wat gaat de tijd snel en wat heb je het toch fijn daar. Ik ben zo trots op jou dat je daar les geeft.
Vind het ook zo fijn dat het tussen jullie drieën goed gaat maar ik had ook niet anders verwacht.
Alle foto's zijn enig om te zien en ik verheug me op je thuiskomst. Morgen 6 weken weg en we zitten op de helft van je reis. Ik mis je een beetje.
Zal nog wat woorden meegeven die nuttig kunnen zijn:
Bababroeikas........couveuse
Brilhuisie.........brillenkoker
Deurklokkie........deurbel
Drukspijker........punaise
Vuisslanerij.......knokpartij
Paniekknoppie........alarmbel
Wegspringplek........vertrekpunt
Viaduct........duikweg
Kameleon........verkleurmannetjie
Liefs Mama
kruiswoordpuzzel........ blokkiesraaisel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
